Topdag in de tuin en op tafel. Tegen twaalven ben ik begonnen met het verzamelen van ingrediënten voor de lunchsalade. Van de buurman heb ik gisteren een venkelknol gekregen met het loof er nog aan. Ik ben er dol op. De knol snijd ik in dunne plakjes. Samen met twee fijngehakte takjes van het loof gaan die in een slakom. Daarbovenop komen de eerste tomaatjes van eigen kweek. Van hun looks moeten deze het niet hebben: ze zijn roodbruin en vlekkerig, maar zacht en smakelijk. Negen stuks heb ik kunnen plukken. Een klein wonder na die natte maanden in de open lucht.
Wat zal ik nog meer door de sla doen? Een paar blaadjes zomerandijvie, een bosje veldsla, wat peterselie en een geraspte rettich. Ziet er gezond en knapperig uit. Om wat meer variatie in smaak toe te voegen, roer ik er nog een beetje ingekookte pruimenmoes door, samen met een honing-mosterddressing.
De avondmaaltijd is een kliek van de vorige dag - überlekkere linzendahl met abrikozen met een beetje yoghurt en citroensap - afgetopt met een beetje koriander uit eigen tuin. Toe: yoghurt en boerenvanillevla met klontjes en moerbeien uit eigen boomgaard. Moerbeien hebben een heel eigen smaak en structuur. Sappig, zurig, knapperig: mjammie. Tijdens het plukken moet je wel enorm oppassen met je kleding: de sapvlekken schijn je er niet meer uit te krijgen. Wij plukken in ons werkkloffie.
In de avonduren heb ik gelukkig nog wat energie om een ander deel van de oogst te verwerken. Ik wrik negen pastinaken uit de grond en maak daar drie liter soep van. Het is een eenvoudig recept met enkel bouillon en eigen peterselie, even koken, pureren, en klaar. Om de soep te kunnen invriezen, gebruik ik de plastic verpakkingen van broodsmeersels als hummus. Past precies één portie in.
Daarna haal ik - toevallig ook negen - chioggia bieten uit de grond en geef de schapen het loof. Het is alsof ze nog nooit zoiets lekkers hebben gegeten, zo gulzig zijn ze. Ik kook de bieten met een beetje zoet, zuur en zout en laat ze afkoelen voor een volgend feestmaal.
En zo gaat het al een paar weken. Volop lekkers voor tussen de middag en voor ‘s avonds. Het is onwaarschijnlijk, zoveel als de natuur geeft. Zelfs als er een groep mensen komt eten, kan ik hen een driegangenmaaltijd met ingrediënten uit de tuin voorzetten. En vergeet niet die pruimencakes die ik nog warm uit de oven kan serveren. Gelukkig staat er nog heel veel in de moestuin en gaat dit feest nog even door. Vanavond weer zeven kleine plukslaplantjes in een van de verhoogde bakken gezet. Ze zijn wel erg klein, maar meer ruimte kan ze ook een boost geven. Ik verheug me er al weer op, op die lekkere groene blaadjes.
Lees ook wat er aan vooraf is gegaan in het boek 'Ik vertrek naar het platteland'.
Of begin bij Deel 1 van de serie blogs over Zelfvoorzienend leven
Comments