“Jullie hoeven straks zeker nooit meer naar de supermarkt?” vraagt de Buurman Met Het Kleine Hartje in maart. Zijn ogen twinkelen en hij schatert het uit. Hij zegt het op het moment dat E en ik dagen bezig zijn geweest met het aanleggen van moestuinbakken. In mijn hoofd gaan door de vermoeidheid wel eens gedachten rond als: zou al dit werk zich ooit uitbetalen in voldoende en dagelijkse porties lekkere groenten?
Ik kijk wat bedremmeld, bedenk wat ik hem kan antwoorden, maar kom niet verder dan een grijns van een moestuinboerin met kiespijn. We drinken nog een koffie met z’n drieën en dan gaat hij weer eens op huis aan. We zijn in maart inderdaad nog ver verwijderd van een zelfvoorzienend leven.
Een paar weken later is hij er weer, net als een andere buurman. “Wist jij al dat zij nooit meer naar de supermarkt gaan?” zegt Buurman Hartje tegen de tweede. Hij wijst daarbij naar E en mij. De tweede buurman reageert nauwelijks, hij heeft zelf een grote moestuin. De eerste portie sla uit eigen tuin hebben we op dat moment net achter de kiezen, dus dit keer denk ik: laat maar praten. Ik geniet van ieder geoogst blaadje en van het vooruitzicht op de oogst die nog gaat komen. Maar veel meer dan sla hebben we nog niet uit de tuin gegeten dus ik vraag me nog steeds weleens af of het de moeite waard is, al dat zaaien, verspenen, bewateren, netten spannen, onkruid verwijderen en slakken plukken.
Gisteren waren wij bij Buurman Hartje op bezoek, geen koffie maar bier dit keer. “Je gaat zeker nooit meer naar de supermarkt?” vraagt hij. Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht. Ik val weer stil. Hij geeft me een vriendelijke por. “Geintje, joh.” Ik kijk hem aan, voel hoe het bier naar mijn hoofd stijgt en schiet ook in de lach. “Nee, nooit meer, eigenlijk,” lieg ik. Ik denk terug aan alle overheerlijke maaltijden van de afgelopen weken. Het klopt dat we nog steeds naar de winkel moeten. Maar oh, wat maken die zelfgekweekte groenten, fruitsoorten en kruiden het iedere keer weer feestelijk op het bord. Daarbij verbleken alle uren voorbereiding en onderhoud; de groenten zijn knapperiger, verser en smaakvoller dan uit de winkel. Dus laat Buurman Hartje maar met zijn geintje.
Lees ook wat er aan vooraf is gegaan in het boek 'Ik vertrek naar het platteland'.
Of begin bij Deel 1 van de serie blogs over Zelfvoorzienend leven
Commentaires