Twee keer 'pok'
- Margreet Feenstra
- 20 nov
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 25 nov
Ik zit voor het raam en werk aan de laptop. Mijn ogen zijn op het scherm gericht. Ik hoor 'pok' en daarna nog een keer 'pok', kort achter elkaar. E natuurlijk, denk ik. Wat wil hij? Ik kijk op maar zie hem niet staan. Zit zeker verstopt onder het raam. De grapjas. Ik sta op en kijk naar het gras. Niemand.
Ach, het zal toch niet een vogel zijn geweest die tegen het raam is gevlogen. Maar waarom twee keer 'pok'? Ik loop via de bijkeuken naar buiten en het grind op. Halverwege de oprit zie ik Kas met een blauwe vogel in de bek. "Laat los!", beveel ik. Trots loopt hij me voorbij.
Ik ren achter de rode kat aan en maak zijn bek open. De vogel valt op de grond. Het glinsterende blauwe kopje hangt in een knik aan het lijfje. "Ah nee! Een ijsvogel!" Dood. Ik laat Kas gaan. Bij de heg hoor ik de eerste botjes breken.
Ik hoorde toch overduidelijk 'pok, pok' zojuist? Wat was die tweede 'pok' dan? Ik haast me naar de voorkant van het huis en zie een blauw met oranje bolletje in het gras. Nog een ijsvogel! Ik buk en bekijk het ingedoken hoopje veren. Ook tegen het raam geknald? Het diertje ademt nog. In shock, waarschijnlijk.
Ik maak met mijn handen een kommetje en schep de ijsvogel van de grond. Ik weet even niet wat ik allemaal voel. Verdriet, ontsteltenis, bezorgdheid, maar ook opwinding. Wanneer krijg je de kans om een ijsvogel in je handen te houden? Ik hoop dat deze het redt. Wat moet ik doen?
"Wil je een doos pakken?", roep ik naar E, die ik op weg naar de achterdeur tegenkom. De vogel zit stil tussen mijn handen, ik voel de fijne pootjes op mijn huid en kijk tussen mijn vingers door in vlakke oogjes. E komt terug met een doos en op dat moment begint het diertje met de vleugels te slaan. Wat nu? "Ik laat het los, goed?", roep ik nerveus naar E. "Het heeft al genoeg stress gehad." E knikt.
De ijsvogel fladdert naar een tak op de vijgenboom, blijft daar even zitten, en vliegt dan weg. "Zwaaide hij nou met zijn rechtervleugel?" zeg ik onthutst en blij tegelijk. E loopt naar binnen met de doos.
Waarom vliegen twee ijsvogels samen tegen het raam, vraag ik me in de dagen erna steeds af. Jong en onervaren, zeker. Of misschien verliefd?
*************** Bovenstaande is helaas waargebeurd. Zelfs met stickers op de ramen, zelfs als we de gordijnen dicht hebben, zelfs in de herfst, vliegt er wel eens een vogel tegen het glas. Meestal met goede afloop, maar soms fataal. Verdrietig, hĆØ?
Aan de hand van deze gebeurtenis heb ik een verhalende serie illustraties gemaakt. Die zie je hierboven. Je kunt deze neerzetten en van twee kanten bekijken. Vandaar de vouwen in de foto.
Opmerkingen