Poesjes!
Wat mooi om de bevalling van onze poes van dichtbij mee te kunnen maken. Ze blijft die dag steeds bij ons in de buurt. Wij zetten haar telkens in het tot kraamkamer omgebouwde kippenhok waar ze al een paar weken regelmatig in sliep. En ja hoor, 's middags begint ze te hijgen. Ze krijgt steeds korter na elkaar weeën en na een uur of anderhalf wordt de eerste kitten geboren.
Daarna volgen er nog vier. In totaal heeft ze er pakweg vier uur over gedaan. Hier de eerste foto's.
Het is zo mooi dat moederpoes ons de dag van de bevalling steeds meer opzoekt. Alsof ze laat merken dat ze wil dat we erbij zijn. En dat hebben we gedaan. Ik voel me net een vroedvrouw. Zeker bij de eerste.
Erick had een paar weken geleden een leegstaand kippenhok omgebouwd tot kraamkamer. Met een lekker dik kussen op de vloer en wat stro hadden we een mooie eigen ruimte voor de moederpoes gecreëerd.
Het is heel warm op de dag van de bevalling. Omdat ik nog nooit een poezenworp heb meegemaakt, denk ik eerst dat ze gaat hijgen van de warmte. We gooien een wit laken over het zwarte dak en houden dat telkens nat zodat het wat koeler bleef binnen.
Maar nee, dat hijgen heeft puur met de bevalling te maken. Na een tijdje zie ik hoe het hele lijf steeds grotere bewegingen maakt. De weeën volgen elkaar na kortere perioden op.
Poes vindt het fijn dat ik haar op de rustige momenten over de kop aai. Ze kijkt af en toe naar me om te checken of het wel goed komt met haar. Ze weet nog niet wat er staat te gebeuren...
Onze poes stelt dusdanig veel vertrouwen in ons dat we haar kittens al snel mogen oppakken. Uiteraard houdt ze ons scherp in de gaten en zorgt ze ervoor dat we haar kleintjes weer snel terugzetten.
Poes weet meteen wat ze moet doen tijdens de bevalling: de moederkoek opeten en de navelstreng doorbijten. Alles gaat zeer voorspoedig. Zelf vind ik het nog een beetje spannend worden na de derde kitten. Maar na drie kwartier komen de vierde en de vijfde vlot na elkaar naar buiten.
